Οι δάσκαλοι από την αρχαιότητα είχαν την ανάγκη να καταγράφουν τη σκέψη τους μπροστά στα μάτια των μαθητών τους, να παρέχουν την πληροφορία καταγεγραμμένη κάπου. Φανταζόμαστε εύκολα τον Θαλή να σκαλίζει στο χώμα τις σκέψεις του. Φανταζόμαστε εύκολα μαθητές της αρχαιότητας να χρησιμοποιούν όστρακα, σπασμένα αγγεία, ως αλφαβητάρια και μετά τη χρήση να τα αφήνουν κάπου στην αρχαία αγορά.
Στο νεότερο ελληνικό κράτος, στις αρχές του 19ου αιώνα στα ελληνικά σχολεία εισάγεται ο κλασικός μαυροπίνακας, ο οποίος στη συνέχεια αντικαθίσταται σε πολλές περιπτώσεις από τον πράσινο πίνακα. Στις περιπτώσεις αυτές η κιμωλία αποτελεί την προέκταση του χεριού του δασκάλου μέσα στην τάξη! Οι δάσκαλοι με την κιμωλία στο χέρι γίνονται οι ενορχηστρωτές της τάξης και οι μεταδότες της γνώσης.
Τη θέση της κιμωλίας πήρε σιγά σιγά ο μαρκαδόρος που χρησιμοποιείται για να γράφει ο δάσκαλος στον ασπροπίνακα, ενώ τώρα πια, η πένα που παραλαμβάνουν οι εκπαιδευτικοί ως βασικό εξοπλισμό που συνοδεύει τη διαδραστική οθόνη, γίνεται το εργαλείο για την αποτύπωση της σκέψης του δασκάλου μπροστά στους μαθητές του!
Φαίνεται, λοιπόν, ότι στα βάθη των αιώνων η ανάγκη για αποτύπωση της σκέψης των δασκάλων παρέμεινε και το μόνο που άλλαξε είναι ο τρόπος ικανοποίησης της ανάγκης αυτής, αλλά και ο βαθμός ικανοποίησης!
Με τα σύγχρονα μέσα που έχουν οι εκπαιδευτικοί στη διάθεσή τους μπορούν πλέον όχι μόνο να αποτυπώνουν τις σκέψεις τους μπροστά στα μάτια των μαθητών τους! Μπορούν να κάνουν πολλά περισσότερα! Η πένα ως γραφίδα μπορεί να αποτυπώσει μια τεράστια ποικιλία χρωμάτων με διαφορετικό πάχος κάθε φορά και έτσι ο εκπαιδευτικός μπορεί να επισημάνει, να διορθώσει, να προσθέσει, να αναδείξει…Μπορεί να λεκτικοποιήσει κάθε απόχρωση της φωνής του στην προσπάθειά του να γίνει κατανοητός και να προκαλέσει το ενδιαφέρον των μαθητευόμενών του! Η πένα μπορεί να γίνει μάλιστα και το σύγχρονο πινέλο, με το οποίο μπορεί να ξεκινήσει η έκφραση της καλλιτεχνικής δημιουργίας μικρών και μεγάλων, μαθητών και εκπαιδευτικών!
Οι δάσκαλοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν την πένα τους για να εισέλθουν στον μαγικό κόσμο του διαδικτύου και τότε η πένα μπορεί να γίνει το εργαλείο που θα ανοίξει τον δρόμο, ώστε τα παιδιά να πλοηγηθούν στον ψηφιακό κόσμο και να γνωρίσουν ψηφιακές βιβλιοθήκες, μουσεία, πόλεις…! Με την πένα πια ο εκπαιδευτικός μπορεί να κάνει τις απαραίτητες ρυθμίσεις προκειμένου να προβάλλει στη διαδραστική οθόνη περιεχόμενο από το κινητό του ή το λάπτοπ του ή αντίστροφως να επιτρέψει στους μαθητές τους να προβάλλουν εκείνοι στην οθόνη κάποιο αρχείο από το κινητό τους ή το τάμπλετ τους. Παραδίνοντας την πένα στους μαθητές τους οι δάσκαλοι μπορούν να κατευθύνουν την τάξη προς ομαδοσυνεργατικές δραστηριότητες, με τεμαχισμό της οθόνης και παράλληλη χρήση της οθόνης από περισσότερους μαθητές, με ταυτόχρονη καταγραφή ιδεών σε νοητικούς χάρτες ή λίστες…
Η πένα πια, ως απαραίτητο συμπλήρωμα της διαδραστικής οθόνης, είναι το εργαλείο που αναδεικνύει όλες τις δυνατότητες του εξοπλισμού αυτού!
Το «μαγικό» πενάκι που παραλαμβάνουν οι εκπαιδευτικοί μαζί με τη διαδραστική οθόνη, παρότι δεν είναι κατασκευασμένο ειδικά για τη συγκεκριμένη οθόνη, είναι το «εργαλείο» που στα χέρια του εκπαιδευτικού μπορεί να αναδείξει όλες τις λειτουργίες και τις δυνατότητες του διαδραστικού εξοπλισμού!
Η πένα πια γίνεται στα χέρια του εκπαιδευτικού κάτι παραπάνω από εργαλείο για παραγωγή λόγου! Γίνεται ένα μαγικό ραβδί που χαρίζει απεριόριστες δυνατότητες στον εκπαιδευτικό!